• 1391/08/18 - 11:13
  • 102
  • زمان مطالعه : 7 دقیقه

ساعت خواب کودک به خودش مربوط است

آیا این موضوع برای شما به یک فصل تبدیل شده است؟ فکر می کنید دقیقا چه خبر شده و جریان چیست؟ شاید شما هم جزو همان عده از پدران و مادرانی باشید که ساعت خاصی برای خواب فرزندتان انتخاب کرده اید و راس آن ساعت خاص نوزاد را برای خوابیدن آماده می کنید.

آیا این موضوع برای شما به یک فصل تبدیل شده است؟ فکر می کنید دقیقا چه خبر شده و جریان چیست؟ شاید شما هم جزو همان عده از پدران و مادرانی باشید که ساعت خاصی برای خواب فرزندتان انتخاب کرده اید و راس آن ساعت خاص نوزاد را برای خوابیدن آماده می کنید.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از البرز ؛ بهتر است عقربه های ساعت را ملاک خواب نوزاد قرار ندهید. به جای این بهتر است یک بار روش جدیدی را امتحان کنید. البته این روش مستلزم آن است که صبر و حوصله درست و حسابی خرج کنید.

 

● نکاتی که باید در مورد خواب نوزاد خود بدانید

در این راه جدید این بار شما هستید که باید منتظر شوید و البته این نوزاد است که ممکن است هر سازی برای تان بزند! صبر aممکن است با نشانه های خواب در کودک شما ظاهر شود. نشانه هایی که ممکن است تا به امروز خیلی مورد توجه شما قرار نگرفته باشد اما حالا دیگر وقت آن است که با نشانه های خواب آلودگی نوزاد خود که می توانند در بچه های مختلف متفاوت باشند، آشنا شوید. در این صورت شما کاملا آگاه می شوید که چه موقع باید نوزاد خود را برای خواب آماده کنید و برنامه زندگی تان را طبق آن زمان خاص تنظیم می کنید. لطفا برای اینکه نوزاد را راس ساعت خاص بخوابانید یک مبارزه تمام عیاررا با فرزند کوچک خود آغاز نکنید. اجازه بدهید ساعت خواب بچه دستتان بیاید تا هم او بتواند خواب آرامی را همراه با رویاهای شیرینش داشته باشد هم خودتان بتوانید با فراغ بال بخوابید.

● او را از خواب محروم نکنید!

به یک مهمانی شام دعوت شده اید که خوب می دانید تا دیروقت طول خواهد کشید. دست بر قضا پدرو مادرتان هم خارج از شهر هستند و شما به عنوان والدین یک نوزاد جایی ندارید که کوچولوی خود را با اطمینان آنجا بگذارید و به مهمانی بروید. طبیعی است که او را با خود می برید. ممکن است در طول مهمانی چنان سرگرم شوید که فراموش کنید وقت خواب نوزادتان رسیده. وقت خوابی که با نشانه های آشکار قابل تشخیص است. اما اگر حواستان نباشد بچه بیدار می ماند. این بیداری او مترادف است با بی خوابی. بی خوابی هم معنایی جز ناراحتی، عصبانیت و کلافگی نخواهد داشت. این اتفاق بار ها و بار ها ممکن است تکرار شود آن وقت است که نوزاد شما بار ها و بار ها از خواب محروم می شود. نتیجه چنین اتفاقی را وقتی بچه کمی بزرگ تر شد به وضوح می توانید مشاهده کنید. شما یک کودک خسته و کلافه و بی حوصله خواهید داشت. قطعا دوست ندارید چنین اتفاقی را تجربه کنید.

● لحظه خواب را پیدا کنید!

خیلی مهم است که بتوانید لحظه خواب آلودگی نوزاد خود را پیدا کنید. این لحظه البته با اولین نشانه های خواب در کوچولویتان هویدا می شود. باید به عنوان مادر اینقدر باهوش باشید که بتوانید این زمان را پیدا کنید. در واقع باید بچه را زمانی برای خواب آماده کنید که یکی دو خمیازه اول را کشیده باشد. نوزاد در این مقطع زمانی نه خیلی سرحال است و نه زیادی خسته. این بهترین زمان برای خواباندن اوست. فراموش نکنید نوزادی که زیادی سرحال است هرگز تن به خواب نمی دهد. در عین حال نوزادی که زیادی خسته است هم ناخودآگاه خواب را پس می زند پس درصدد باشید تا آن زمان جادویی را که حد فاصل بین خواب آلودگی و سرحالی است پیدا کنید چون بهترین زمان برای خواباندن نوزاد است.

● به ساعت نگاه کنید

همینطور که نوزاد شما بزرگ تر می شود این توانایی را هم پیدا می کند که ساعت های بیشتری را در فواصل خواب های روزانه اش بیدار بماند. اغلب بچه هایی که تازه به دنیا آمده اند بعد از هربار بیدار شدن معمولا یک تا دو ساعت می توانند خودشان را سرحال و حسابی بیدار نگه دارند. به عنوان مثال بچه های ۳ ماهه فقط ۲ ساعت در فواصل خواب خود می توانند چشم هایشان را باز نگه دارند و سرحال باشند. بچه وقتی به یک سالگی می رسد تقریبا ۳ تا ۴ ساعت می تواند در فاصله بین ساعت های خوابش خود را بیدار حفظ کند و خب طبیعتا یک کودک ۲ ساله این زمان را به ۵ تا ۶ ساعت می رساند و در این فاصله می تواند بیدار بماند و شیطنت کند. اما فراموش نکنید به محض اینکه کوچولوی شما بسته به سن نوزاد مدت زمان بیداری و به زبان ساده تر سرحالی و خوشحالی را طی می کند تغییر حالت می دهد و به یک بچه کسل تبدیل می شود. بنابراین از بچه ای که بیش از ۳ ساعت نمی تواند پرجنب و جوش باشد توقع نداشته باشید که ۵ ساعت خوش و خندان بالا و پایین بپرد و خم به ابرویش نیاید. یادتان باشد خستگی مفرط و بیش از حد ممکن است در شکلی معکوس مانع از خواب راحت بچه ها شود و بد تر آن ها را دچار بی خوابی کند. از سوی دیگر ممکن است سبب شود کودک ساعات به مراتب طولانی تری را نسبت به همیشه در خواب باشد.

● کدام نشانه ها یعنی وقت خواب رسیده؟

از زمانی که نوزاد نق نق را شروع می کند تا وقتی که کارش به جیغ و فریاد و گریه کشیده می شود زمانی وجود دارد که نوزاد با حرکاتش نشان می دهد وقت خواب او فرا رسیده. بهتر است برای درک این نشانه ها حواستان را حسابی جمع کنید تا این زمان مهم را از دست ندهید. از این نشانه ها ممکن است در نوزاد شما هم وجود داشته باشد.

نوزاد شما ساکت می شود و دیگر علاقه ای به سر وصدا کردن و جلب توجه شما ندارد.

نوزاد از دست و پا زدن خودداری می کند. ترجیح می دهد به جای اینکه چهار دست و پا راه برود گوشه ای بنشیند و هیچ دخالتی نکند.

حوصله لبخند زدن و برقراری ارتباط با دیگران را ندارد. در ضمن به نظر می رسد حوصله اش از اسباب بازی هایش هم سر رفته و به طور کلی تمایلی به بازی کردن ندارد.

چشم هایش را مرتب می مالد و معمولا به نقطه ای خیره می شود و تمرکزی روی چیزی ندارد.

صورتش کاملا از حالت افتاده و حالت آویزان پیدا می کند. در واقع خواب آلودگی باعث می شود نتواند ماهیچه های صورتش را شق نگه دارد از این رو بیشتر از همه لپ هایش رو به پایین می افتد!

حالت عصبانی و بداخلاق پیدا می کند و هر چیز کوچکی که درحالت عادی مشکلی با آن نداشت باعث می شود بداخلاق کند.

گریه می کند و جیغ و داد را ه می اندازد! هر چند پوشک او تمیز است غذایش را خورده و جای گرم ونرمی هم دارد!

صبرش را از دست می دهد. به راحتی چشم به هم زدن در وسط بازی صرفا به دلیل اینکه دستش به اسباب بازی نمی رسد غوغا راه می اندازد.

خمیازه می کشد. دستش را به سمت گوش هایش می برد و آن ها را می کشد! ممکن است موهای سرش را هم دور انگشتان کوچکش بپیچد! این ها همه نشانه های کلافگی ناشی از خواب آلودگی است.

نوزاد ترجیح می دهد دراز بکشد یا روی صندلی اش لم بدهد به جای اینکه صاف و شق بنشیند یا خودش را سرگرم کند و دست و پا بزند.

چشم هایش را به تلویزیون می دوزد و تصاویر را نگاه می کند بدون این که کوچک ترین واکنشی نشان بدهد. در حالت عادی او باید بابت تصاویری که می بیند عکس العمل هایی نشان بدهد اما وقتی خوابش می آید واکنش هایش خشن می شود.

توجه خاصی به پتو یا عروسک نرم و دوست داشتنی اش نشان می دهد و دوست دارد آن را کنار خود داشته باشد. وقتی می خواهید او را مرتب کنید هیچ توجهی به شما نشان نمی دهد.

او از شما می خواهد پستانک همیشگی اش را دهانش بگذارید یا شیشه شیرش را به او بدهید. یا اگر شیر مادر را می خورد به شدت خواهان شیر مادرش می شود.

نوزاد صورتش را در سینه شما فرو می برد ولبخند های بی تفاوتی می زند!

 

 

  • گروه خبری : اخبار سلامت
  • کد خبر : 9699
کلمات کلیدی